สมชาย ไพศาลสัมฤทธิ์
15 ชม. ·
#ค้นที่รโหฐาน
จากโพสที่แล้วพยายามอธิบายเหตุอันควรสงสัยในการตรวจค้นบุคคลในที่สาธารณ ตาม ปวิอ ม 93 โดยนำคำพิพากษาฎีกาที่ 8722/2555 และฎีกาที่ 9949/2553 ประกอบคำอธิบายเพื่อให้เห็นภาพ ว่าเหตุอันควรสงสัยนั้นจะต้องมาจากข้อเท็จจริงในการกระทำของผู้ต้องหาหรือจำเลยเท่านั้น ไม่สามารถเกิดขึ้นจากการใช้ดุลพินิจของเจ้าหน้าที่เองได้
ต่อไปนี้จะอธิบายเรื่องการตรวจค้นในที่รโหฐานตาม ปวิอ ม 92
โดยหลักของกฎหมายวางเอาไว้ว่า
ห้ามทำการค้นในที่รโหฐานโดยไม่มีหมายค้นหรือคำสั่งของศาล
แต่สามารถค้นได้โดยมีข้อยกเว้นเอาไว้ว่า "ให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองหรือตำรวจ" ค้นได้ในกรณีดังต่อไปนี้
(4) เมื่อมีพยานหลักฐานตามสมควรว่าสิ่งของที่มีไว้เป็นความผิดหรือได้มาโดยการกระทําความผิดหรือได้ใช้หรือมีไว้เพื่อจะใช้ในการกระทําความผิด หรืออาจเป็นพยานหลักฐานพิสูจน์การกระทําความผิดได้ซ่อนหรืออยู่ในนั้น ประกอบทั้งต้องมีเหตุอันควรเชื่อว่าเนื่องจากการเนิ่นช้ากว่า
จะเอาหมายค้นมาได้สิ่งของนั้นจะถูกโยกย้ายหรือทําลายเสียก่อน
ขออธิบายเฉพาะอนุสี่เท่านั้น นอกนั้นง่ายๆ เข้าใจได้เองในตัว
โดยอนุวงเล็บสี่นั้นวางหลักเอาไว้ว่า
เมื่อมีพยานหลักฐานตามสามควร............
คำว่า พยานหลักฐาน หมายถึง สิ่งที่สามารถใช้พิสูจน์ความผิดหรือบริสุทธิ์ของผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดี ทั้งนี้ไม่ว่าจะเป็น พยานวัตถุ พยานเอกสาร หรือพยานบุคคล ตาม ปวิอ ม 226
ความตอนต้นของอนุวงเล็บที่สี่นี้เมื่อกฎหมายกำหนดให้ต้องมีพยานหลักฐานตามสมควรแล้วจะใช้เหตุอันควรได้หรือ คำตอบคือไม่ได้ ไม่ว่าจะเหตุอันควรสงสัยหรือเหตุอันควรเชื่อก็ตามไม่อาจจะใช้ได้ ต้องใช้พยานหลักฐานเท่านั้น
พยานหลักฐานตามสมควรว่าในที่รโหฐานดังกล่าวนั้น น่าจะต้องมีสิ่งของต่างๆอยู่ 5 อย่างคือ
1. สิ่งของที่มีไว้เป็นความผิด
2. สิ่งของได้มาโดยการกระทําความผิด
3. สิ่งของได้ใช้ในการกระทำความผิด
4. สิ่งของมีไว้เพื่อจะใช้ในการกระทําความผิด
5. สิ่งของที่อาจเป็นพยานหลักฐานพิสูจน์การกระทําความผิด
เมื่อมีพยานหลักฐานตามสมควรที่กล่าวมาดังกล่าวข้างแล้ว กฎหมายยังกำหนดเงื้อนไขอันสำคัญประการต่อมาคือคำว่า "ประกอบทั้ง" + ต้องมี #เหตุอันควรเชื่อ ว่าเนื่องจากการเนิ่นช้ากว่าจะเอาหมายค้นมาได้สิ่งของนั้นจะถูกโยกย้ายหรือทําลายเสียก่อน
ความตอนนี้กฎหมายใช้คำว่า #เหตุอันควรเชื่อ ไม่ใช่ #เหตุอันควรสงสัย ซึ่งต้องปรากฎข้อเท็จจริงจนมีเหตุให้เชื่อได้ว่า เนื่องจากการเนิ่นช้ากว่าจะไปข้อหมายศาลมาได้ สิ่งของที่ต้องการจะค้นหาดังกล่าวนั้นอาจถูกโยกย้ายหรือถูกทำลายเสียก่อน
ฉะนั้นการค้นในที่รโหฐานโดยไม่มีหมายค้นหรือคำสั่งของศาลนั้นสามารถกระทำได้ต่อเมื่อ
1. มีพยานหลักฐานตามสมควรว่าสิ่งของที่ต้องการจะค้น 5 อย่างดังกล่าวนั้นมีอยู่ในที่รโหฐานนั้น
2. ต้องมีเหตุอันสมควรเชื่อได้ว่าเพราะเหตุเนิ่นช้ากว่าจะไปจอหมายศาลสิ่งของดังกล่าวนั้นอาจสูญหายหรือถูกทำลาย
มีพยานหลักฐาน + มีเหตุอันสมควรเชื่อ = ปกครองกับตำรวจ สามารถค้นที่รโหฐานได้โดยไม่มีหมายศาล
หวังว่าคงมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น