ชั้นเดียว กับโรงสีข้าวขนาดกลาง ที่สีได้วันละสามเกวียน
ตอนนั้น ลุงนังตัวเล็กๆ ป 2 ป3มั๊ง
มีพี่ชายคนโต คนรอง เป็นกำลังหลัก ในการทำงาน หาเงิน ส่งน้องๆเรียน
แบกข้าวสาร กระสอบละร้อยโล นะ สมัยนั้น เป็นกระสอบป่าน
แล้วก็เลี้ยงหมู ประมาณ 200 ตัว
พี่คนรอง ค่อนไปทาง สำอางค์นิดนึง ชอบร้องเพลง
ภาระหนักสุด จึงตก กับพี่คนโต ที่ต้องทำทุกอย่างที่มันหนักๆ ยากๆ
ตอนนั้น 7 คน พ่อ แม่ ลูก5คน กลับได้ล้อมวงกินข้าวด้วยกัน
ตอนนั้นไม่มีรถอะไร ใช้มอไซด์ ซุซูกิ A100 รับส่งข้าว
พอขยับขยายก็เป็นกะบะโต้ต้าตากลมคู่ หรือ6ล้อฮีโน่ เก๋งไม้ จำไม่ได้ว่าคันไหนมาก่อน
เวลาวิ่ง ไม้มันสีกันดัง อ๊อด แอ็ด ไปตลอดทาง
พูดได้ว่าเพราะพี่ชายคโตสองคน ที่ไม่ได้เรียนหนังสือนี่ละ ที่ทำงาน งกๆ ส่งน้องเล่าเรียนจบจบ
วันนี้เอานาฬิกามาดู เผื่อ จะจำความลำบากของพ่อแม่และพี่ๆชายใหญ่ได้บ้าง
ยังพอที่จะทดแทนคุณ กันได้ทัน ???
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น